晓春(拼音版) 田登 〔明代〕 拼 晓xiǎo春chūn 田tián登dēng 〔 明míng代dài〕 淑shū气qì催cuī冰bīng泮pàn,晴qíng光guāng着zhe柳liǔ丝sī。草cǎo青qīng前qián夜yè雨yǔ,花huā发fā去qù年nián枝zhī。日rì暖nuǎn莺yīng声shēng呖lì,风fēng酣hān燕yàn影yǐng迟chí。子zi臣chén当dāng道dào泰tài,寸cùn草cǎo报bào春chūn私sī。 注:以上标红文字表示该字为多音字或者通假字等古今有多种发音的字,光标停留在标红文字上会显示剩余拼音。 纠错